ARTIK HAMILEYIM

24 SUBAT 11:58 TEBRİKLER...TESTINIZ POZITIF

daha sonradan söylediği cümleleri hiç hatırlamıyorum hemşire hanımın....şaşkınlıktan ve 32 ayın verdiiği yorgunluktan sonra gözyaşlarımı tutmak istesemde başaramıyordum. Ofisteki arkadaşlarımla bu mujdeyi sarılarak paylaşmıştım ama ya babaya bu üjdeyi nasıl söyleyecektim. Zaten telefonumu bekliyordu ancak ellerimin ve sesimin titremesi yüzünden  sadece ''baba oluyorsun''diyebildim....

Cuma gününe kadar gerçek bir mutluluk yaşadım ancak 2. kan testimde 2ye katanması gerekn değerin %50 de kalması beni çok fazla endişelendirmişti. Pazartesi ge bir bakalım bebek var mı yok mu diyince kendimi bi jinekologda buldum..(onu ayrıca anlatacağım )

Çok şükür kesemizi ve minik kuzu kulağımızı gördüm..En azından hafta sonum daha iyi geçti..Bakalım yarın doktor neler diyecek...

ILK DEĞİŞİKLİKLER

- bitmeyen kasık agrıları
-hiç adetm olmamasına ragmen hep tuzlu yeme isteği
-halsizlik

HAMILEYIMM

13.GUN KAN TETSI SONUCU HAMILEYIMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMM


SOKTAN CIKARCIKMAZ DETAYLARI YAZACAGIM

GUNLER GECMEK BILMIYOR...

Bugun transferin 9.gunu...ılk gunlerdeki kasık ağrılarımın yerini bel ağrısı almaya başladı. Akşamları neredeyse hiç kalkmamaya dikkat ederek geçiriyorum. Perşembe akşamı hafif bir leke görünce müthiş paniklemiştim. Ancak üye olduğum forumdaki arkadaşlarımın yerleşme kanamasıdır panik yapma demesiyle o panikliğim geçmişti. Ertesi gün devam etmeyen o gereksiz kahverengi cumartesi sabahı gormemle berbat bir başladı. Nerdeyse öğleye kadar yatakta uyku halinde geçirdim...Hala da kendimi pek iyi hissetmiyorum gerçi azaldı ama artık beklemekten başka birşeyim yok.
son 3 gun

FINAL ZAMANI

Labaratuardan aradıklarında henüz 10:00 olmamıştı. 5 yumurtamızın 4 ünün sağlıklı döllendiklerini haber verdiklerinde inanılmaz bir heyecan kaplamıştı. Beklemediğim birşey değildi ama belki de ilk defa bizden bir parçanın oluşabileceği fikri beni ilk defa bu kadar heyecanlandırmıştı.
Ve 11 şubat perşembe 10:00 da anneyle buluşma zamanı nasıl geldi anlamayadım...O gün geldiğinde bir önceki gece 4 günlük işi bitirme telaşı ile hemencecik geçivermişti.

Transfer Anı...

Transfere gelirken bo miktarda sıvı almanız gerekiyor.Mesane ne kadar dolu olursa ultrasonda rahimin o kadar net görüneceğinden sabahın ilk saatlerinden itibaren elimde su şişesi ile vakit dolduruyordum. Hemşire hanım eşimle bizi ayrı bir odaya alıp minik kel kafamız hakkında bize bilgi veriyordu. 4 yavrudan malasef 1 i gelişememiş.kalan 3 yavrudan 2sini dondurmaya 1 tanesini ise transfer etmeye karar verdik. O andan itibaren galoşlar,ameliyat giysileri, kan alımları, ve muayene anı...

Çok heyecan verici...Çok....

O anda içi şimdilik boş olan rahminizi ekranda görmek, incecik bir iğne ucu ile henüz birkaç hücreden ibaret olan minik kel kafamız artık annesiyle..Onu orda nokta kadar bile görmek inanılmaz bir duyguydu...


_____________________
Kilo:52.0

YUMURTALARIMIN TOPLANMASI

dün geceden hiç birşey yemeden ve içmeden geçirmem tembihlenmişti. Bütün gece yarım yamalak uykumu saymazsakk sabahın ilk ışıkları ile hazırlanmaya başlamıştım bile.

hastane kapısından girerken dizlerim titremeye başlamıştı bile....

Hemşirelerin sıcak ilgisini unutamam o ameliyat elbiselerini giyerken. Ameliyathaneye girerken o sedyeye yatarken,koluma serumlar bağlanırken hiç bir stres yokken o lokal anestezi denen işkence! yi anlatmadan geçmek istiyorum. Zira unutulması gereken bir anı olarak kaldırdım arşive.

1 saat sonra eve döndük. geçmek bilmeyen 2.uykusuz gecede hastaneden gelen sesle kendimize gelmiştik.

6 YUMURTAMDAN 4 U DOLLENMISTI....

bu dönemde faydalandığım en önemli kaynak http://www.kadinlarkulubu.com/forum.php ..

ve şimdi dua zamanı...perşembe akşamı tekrar görüşmek üzere


Kilo:52
İLaçlar: antibiyoyik ve utrogestan (yapışık yılışık bişey ama bebeğin tutunması için buna da eyvallah diyeceğiz :)

ve toplama vakti...

iğnelerle iyice büyüyen foliküller (yumurta kistlerimiz) vaktinden önce çatlamasın diye 2 iğne ile iğne faslı bitmiş oldu. Son olarak yumuşlarımın vaktinde çatlamasını sağlayacak iğnemi de bu akşam vurduktan sonra artık cumartesi sabahını beklemek kalıyor....

cumartesi akşam görüşmek dileği ile...

Kilo: 51.6

son iğnemizde bitti....

bugun öğlen 5.son iğnemi de vurdum.
İğne ile başlayan tedavide 5 günde psikolojikmi bilemiyorum ama hissettiğim değişiklikler oldukça bedenime yabancı. Çocukluğumdan beri yemek yemeyi unutan ben sürekli acıkıyorum, yorgunum ve de uykusuz...
Bir balık burcu olarak gözyaşları bana hiç yabancı değilken bu sefer herseye gözlerim dolmaya başladı. Acaba bu vücuduma enjekte ettiğim iğnelerden mi yoksa 24 aya yaklaşan yorgunluğun umutsuluğu mu bilemiyorum....
yarın 10 da yumurta kontrolü var...Sanırım duaya ihtiyacım var.